Jarosław Dąbrowski
Jarosław Dąbrowski przydomek „Żądło”, ps. „Łokietek” (ur. 13 listopada 1836 w Żytomierzu, zm. 23 maja 1871 w Paryżu) - polski działacz niepodległościowy, sztabskapitan Armii Imperium Rosyjskiego oraz generał i wódz naczelny wojsk Komuny Paryskiej.
Po przystąpieniu do polskich powstańców Dąbrowski, jako działacz stronnictwa Czerwonych rozbudował powstańcze struktury. W maju 1862 został powołany do Komitetu Miejskiego jako naczelnik Warszawy. Był faktycznym organizatorem Komitetu Centralnego Narodowego. Planował wystąpienie rewolucyjne na 14 lipca 1862 r. w ścisłym porozumieniu z konspiracyjnymi organizacjami oficerów rosyjskich w Królestwie Polskim. Plan Dąbrowskiego nie zyskał uznania wśród Białych i nie doszedł do skutku. Wkrótce potem Rosjanie rozbili spiski wśród żołnierzy rosyjskich.
Dąbrowski został aresztowany 14 sierpnia 1862 po zadenuncjowaniu przez Polaka Alfa Wrześniowskiego, członka świty wielkiego księcia Konstantego Mikołajewicza. Dwa lata więziony był w X. Pawilonie Cytadeli Warszawskiej . 10 listopada 1864 roku został skazany na 15 lat katorgi. W drodze na Sybir zbiegł z więzienia przejściowego w Moskwie i od 1865 przebywał na emigracji we Francji. Wstąpiwszy do armii francuskiej, w 1871 r. był dowódcą 11 legionu gwardii narodowej oraz oddziałów broniących w Neuilly przeprawy przez Sekwanę.
Po przystąpieniu do polskich powstańców Dąbrowski, jako działacz stronnictwa Czerwonych rozbudował powstańcze struktury. W maju 1862 został powołany do Komitetu Miejskiego jako naczelnik Warszawy. Był faktycznym organizatorem Komitetu Centralnego Narodowego. Planował wystąpienie rewolucyjne na 14 lipca 1862 r. w ścisłym porozumieniu z konspiracyjnymi organizacjami oficerów rosyjskich w Królestwie Polskim. Plan Dąbrowskiego nie zyskał uznania wśród Białych i nie doszedł do skutku. Wkrótce potem Rosjanie rozbili spiski wśród żołnierzy rosyjskich.
Dąbrowski został aresztowany 14 sierpnia 1862 po zadenuncjowaniu przez Polaka Alfa Wrześniowskiego, członka świty wielkiego księcia Konstantego Mikołajewicza. Dwa lata więziony był w X. Pawilonie Cytadeli Warszawskiej . 10 listopada 1864 roku został skazany na 15 lat katorgi. W drodze na Sybir zbiegł z więzienia przejściowego w Moskwie i od 1865 przebywał na emigracji we Francji. Wstąpiwszy do armii francuskiej, w 1871 r. był dowódcą 11 legionu gwardii narodowej oraz oddziałów broniących w Neuilly przeprawy przez Sekwanę.
Jarosław Dąbrowski widnieje na 6 banknotach
1 klik (?)
10 kwietnia 2019
