Bartosz Głowacki
Wojciech Bartos(z), od 1794 z nazwiskiem Głowacki (ur. 1758 r. w Rzędowicach, zm. w 1794 w Kielcach) – polski chłop, kosynier w czasie insurekcji kościuszkowskiej, chorąży grenadierów krakowskich.
Wziął udział w insurekcji kościuszkowskiej. W bitwie pod Racławicami (4 kwietnia 1794 r.) odznaczył się wielkim męstwem (zdobył działo rosyjskie gasząc lont czapką), za co został mianowany chorążym; otrzymał także nazwisko Głowacki.
Śmiertelnie ranny podczas bitwy pod Szczekocinami 6 czerwca 1794 r. Został pochowany w Kielcach. Po klęsce powstania stał się symbolem waleczności i męstwa.
Bartosz Głowacki widnieje na 1 banknocie.
Wziął udział w insurekcji kościuszkowskiej. W bitwie pod Racławicami (4 kwietnia 1794 r.) odznaczył się wielkim męstwem (zdobył działo rosyjskie gasząc lont czapką), za co został mianowany chorążym; otrzymał także nazwisko Głowacki.
Śmiertelnie ranny podczas bitwy pod Szczekocinami 6 czerwca 1794 r. Został pochowany w Kielcach. Po klęsce powstania stał się symbolem waleczności i męstwa.
Bartosz Głowacki widnieje na 1 banknocie.