Denominacja
– reforma pieniężna, polegająca na zastąpieniu dotychczasowej waluty narodowej nową, bez ingerencji w kurs walutowy. Denominacji nie należy mylić z dewaluacją, ta bowiem zakłada realne obniżenie wartości waluty narodowej wobec innych walut, podczas gdy denominacja ma charakter usprawnienia czysto technicznego, a wszelkie obniżki mają w tym wypadku charakter wyłącznie nominalny.
1924
Reforma walutowa połączona z denominacją, przeprowadzona w Polsce po odzyskaniu niepodległości w 1924 roku, zmieniała nazwę jednostki pieniężnej z „marki polskiej” na „złoty”, na mocy ustawy o naprawie Skarbu Państwa i reformie walutowej z dnia 11 stycznia 1924 r. Denominacja ta miała charakter ekwiwalentny.
1950
W 1950 r. ustawą z dnia 28 października przeprowadzono wymianę pieniędzy, która częściowo nosiła znamiona denominacji. Emisja miała miejsce z soboty na niedzielę 30 października 1950 r. Złoty został zdenominowany w proporcji 100 do 3. Taki przelicznik dotyczył zarówno cen towarów, jak i wynagrodzeń za pracę. Również w takiej proporcji wymieniono oszczędności przechowywane w bankach. Wymiany tej nie można traktować wyłącznie jako denominacji, ponieważ wymiana gotówki miała charakter nieekwiwalentny. Posiadane pieniądze wymieniano w proporcji 100 do 1, co przekładało się na utratę 2/3 wartości oszczędności posiadanych w gotówce. Wymieniać stare banknoty na nowe można było niespełna 2 tygodnie (do 8 listopada 1950), po których banknoty z lat 1944 - 1947 stawały się bezwartościowe.
1995
Ostatnia denominacja złotego XX wieku została przeprowadzona w styczniu 1995 roku. Polegała na zmianie „starego” na „nowy” złoty w proporcji 1:10'000. Zostały przeliczone ceny, wynagrodzenia itd. Okres dwuwalutowości trwał dwa lata, do stycznia 1997 r. Do tego czasu występowała wymiana znaków pieniężnych, poprzez wydatki konsumpcyjne ludności czy pobieranie wynagrodzenia w nowej walucie.
????
Konsekwencją wejścia Polski do Unii Europejskiej będzie przystąpienie do Europejskiej Unii Monetarnej (EMU), a co za tym idzie, obowiązek wprowadzenia na miejsce polskiej waluty – złotego, waluty Unii Europejskiej – euro. Dyskusje nad terminem wejścia do strefy euro rozpoczęły się jeszcze przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej. W wypowiedziach premiera Leszka Millera mowa była o latach 2007–2009. Polityk ten podkreślał jednocześnie konieczność wypełnienia restrykcyjnych kryteriów. Niestety mimo upływu lat dopiero od połowy roku 2015 Polska zaczęła spełniać 3 z 4 kryteriów: stabilności cen, fiskalne oraz stóp procentowych. Niestety nadal nie jest spełnione kryterium kursu walutowego, więc przystąpienie Polski do EMU wciąż nie jest możliwe.